July 18

Ang galing ngayon ko lang napagtanto-never pala ay ang hirap isulat.
Pero sige isusulat ko na lang ung dinidictate ng utak ko. Sa tagal
kong nabuhay sa mundong to, I never had a chance na magkaroon ng ng ng
eh nakalimutan ko. Wala yata akong emotions. O emotion lang. O
nakalimutan ko na din ang meaning non. Siguro. O di lang ako deep
magisip. Siguro den. Hindi ako naging happy sa buhay ko. I live
because I don't know. Nageemo ako ang kulit. I don't smile. I don't
know how. Laging naka pout ang lips. Hello Angelina Jolie. Wala akong
direction. Obvious ba sa sinusulat ko. Before I don't look back. Now
nakatalikod naman ako. How ironic leche. Parang I don't know how to
continue my life anymore - suizaido wahehe. I need a reset - sa lahat.
Lord kung real ka bigyan mo ko ng amnesia. I need to start all over
again. I mean it-from the start. O kaya ganto na lang ipanganak mo ko
ulet. Ang sagwang basahin hihi. Wala din akong initiative sa lahat.
Sabi nga ni Ellen Degeneres ang commencement daw ay hango sa 2 words
na comment & cement. Nasemento na. Maybe the biggest blunder that I
have committed to myself eh nung I changed side dun sa mga people na I
thought na maglilift saken. Military disaster. Lagi pa naman ako
nanonood ng history channel. May kanya kanya naman pala sila agenda
hihi. Na left lang pala ako. Wawa hehe. In the end I'm all alone. Emo.
Maybe if I just sticked to the persons who know who I am edi sana I am
living a better life now. Hindi katulad ngayon-secluded. Kahit
nakikipaginteract ("nakikipagsex" ang sinaggest ng dictionary-malibog
ang pucha hahaha) ako sa mga customers namin eh iba naman un. It's all
business ika nga. Scripted. Sa totoo lang di ako magaling sa mga
conversations. Kaya siguro naging materialistic ako masyado. Doon
napapako attentions ko. Ang galing ng iPod ko super low battery na ok
pa den. Apple rocks!!! HP sucks!!! Ok let's go back. Parang sa theory
of natural selection. If you want to survive eh you need to adapt.
Wala na ko maisip.


Sent from a mobile device.